Kalasi

Voor de geografische ligging van de scholen klik hier

Overzicht aantallen (november 2022)

- In Lukula heeft de lagere school een wijkafdeling in Kinzandi (inbegrepen in de 745).
- In Luango heeft de lagere school een bijschool op 11km in Vaku-Nganda (inbegrepen in de 708).
Zie aparte beschrijving van deze school, die pas in februari 2022 werd opgenomen bij KALASI, met foto’s onder de rubriek PROJECTEN/Lopende projecten
- In Kuimba is er naast een Lagere-en een Secundaire school ook een Medisch Technisch Instituut (I.T.M.) voor volwassenen op secundair niveau.
Hier is een nieuwe richting Gynaecologie gestart. Er is een verdubbeling van het aantal effectieven omdat nu ook leerlingen vanaf 14 jaar aanvaard worden=gelijkschakeling met gewoon secundair.
-Nzanza en Mbudi zijn eigen scholen van de zusters (al de andere zijn semi-staatsscholen of E.P.C.C.=Ecoles Publiques Conventionnées Catholiques). Aan de leerkrachten van Mbudi worden geen dagelijkse maaltijd of eindejaarspremie gegeven omdat hun loonstatuut in principe beter is. Daarom verschijnt hun aantal niet in deze tabel.
Voor meer uitleg zie rubriek VISIE (subrubriek van "Kalasi wie?") daarin helemaal onderaan doorklikken tot de link op het einde van de tekst.

Overzicht opties in de secundaire scholen

De eerste twee jaren van het secundair worden 7de en 8ste jaar genoemd en daar zitten alle leerlingen nog samen.
Daarna volgt gedurende vier jaar een opdeling in keuzerichtingen: voortaan 1ste tot 4de genoemd. Het 4de jaar is dus de finaliteit.

Semi-internaten

De scholen bieden de leerlingen die té ver van de school wonen, de mogelijkheid om op school te overnachten.
Deze semi-internen brengen na het weekend hun voedsel mee uit hun dorp en koken zelf hun eten.
Het echte internaat van vroeger is onbetaalbaar geworden.

       
Algemene problematieken van de scholen in Congo (Waar de KALASI-scholen stilaan uit geraken)

Te lage lonen voor de leerkrachten
-Zeer laag inkomen uit onderwijs (ca. 100 usdollar/maand). Daar komt men maar enkele dagen per maand mee toe.
-Uitbetaling stelt problemen in afgelegen scholen
-Het duurt jaren vooraleer nieuwe leerkrachten betaald worden (daardoor zijn in sommige scholen de helft van de leerkrachten NIET betaald : non-méchanisés); in afwachting krijgen ze een kleine som uit het schoolgeld dat de ouders betalen
-Door dit lage inkomen bevinden veel leerkrachten en hun gezin zich in precaire woon-en leefomstandigheden (landbouw en handel brengen meer op)
-Vele leerkrachten secundair die capaciteiten hebben, verlaten na enkele jaren het onderwijs en zoeken beter betaalde jobs in de steden of de grotere centra.

Tweede en derde job buiten het onderwijs
-Om rond te komen hebben alle leerkrachten ook bij-jobs, vooral in de landbouw of handel
-Ze organiseren zich in spaargroepen en zetten kleine mutualiteitsgroepen op.

Geen pensioen
-Leerkrachten die eigenlijk ‘retraitables’ zijn gezien hun hoge leeftijd (70j of meer), blijven toch lesgeven omdat er geen statuut van ‘retraité’ bestaat.
-Eind 2021 werden wel lijsten opgesteld van de pensioengerechtigden die het onderwijs verplicht moeten verlaten. Ze krijgen echter weinig of geen pensioen.

Slechte huisvesting
-Vooral in de afgelegen scholen wonen veel leerkrachten in zeer slechte woningen; slechts enkele uitzonderingen hebben thuis elektriciteit.

Jonge leerkrachten zijn te weinig geschoold
-In het binnenland vind je weinig tot geen leerkrachten die na hun humaniora nog een specifieke lerarenopleiding hebben gevolgd.
Leerkrachten gaan onmiddellijk na hun humaniora voor de klas staan in hun eigen school. 
-Omdat hun eigen humaniora-vorming vaak grote hiaten vertoont, ontstaat een vicieuze cirkel (leerkracht Frans of Engels die zelf geen goede leraars heeft gehad, geeft nu zijn zeer gebrekkige kennis door aan de volgende generaties.

Staatsexamen en puur theoretische kennisoverdracht
-In de laatste jaren van het secundair probeert men de leerlingen (finalistes) te ‘trainen’ om te slagen in het Staatsexamen.  Enkel het theoretisch memoriseren en reproduceren van (op het examen opvraagbare) kennis krijgt aandacht.
-Gebrek aan didactisch materiaal werkt dit nog in de hand (bv. lessen informatica zonder één computer op school; scheikunde zonder proeven; aardrijkskunde zonder kaarten ).  Soms zijn de didactische hulpmiddelen wel aanwezig in de leraarskamer maar worden ze niet gebruikt. Oorzaak: gebrek aan didactisch-pedagogische vorming.
-Wat voor de directie erg telt is het imago van de school: als (bijna) alle leerlingen slagen in het theoretische staatsexamen is voor hen het voornaamste doel bereikt. Of de opgedane kennis al dan niet functioneert is te weinig hun zorg.(bv. te veel laatstejaars kunnen geen conversatie voeren in het Frans; geen computer kunnen gebruiken; kennen weinig of geen Engels).

Problematiek van het zogenaamd GRATIS onderwijs

Bij het aantreden van de regering Tshisekedi in 2019 werd gratis onderwijs voor de Lagere School gedecreteerd. Op het eerste gezicht was dit een goede maatregel. Vlug bleek dat de overheid zijn belofte niet kon waarmaken om de niet-betaalde leerkrachten te betalen en elke school een functioneringsbudget zou geven. Gevolg: de Non-Payés kregen nu helemaal niets meer en er was zelfs geen krijt of geen schriften. Deze werden voorheen immers betaald van het weinige schoolgeld.

Bovendien hadden veel ouders begrepen dat ook het Secundair Onderwijs vanaf nu gratis zou zijn. Ze weigerden nog schoolgeld te betalen, wat tot enorme problemen leidde.

Begin 2022 is de ‘gratuité’ grotendeels terug naar af. Er wordt opnieuw volop schoolgeld geëist. Voor het Secundair gaat het om gemiddeld 15€ per trimester. Voor veel ouders (velen hebben immers meerdere schoolgaande kinderen) is dit onbetaalbaar. Veel leerlingen haken om financiële redenen af op het moment dat het schoolgeld moet betaald worden.